Σκέψου να βρίσκεσαι σε μια κινηματογραφική αίθουσα στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Η αυλαία σηκώνεται, η οθόνη φωτίζεται, και ξαφνικά… το λιοντάρι της MGM δεν σε κοιτάζει απλώς. Βρυχάται. Ο ήχος γεμίζει το σινεμά και ξέρεις ότι πρόκειται να παρακολουθήσεις μια συγκλονιστική ταινία. Αυτός ο βρυχηθμός, όσο αυτονόητος και αν φαίνεται σήμερα, τότε ήταν μια τολμηρή επανάσταση. Και πίσω του βρίσκονται δύο άντρες, μια κάμερα και ένα μικρόφωνο — όλοι μέσα σε έναν ηχομονωμένο θάλαμο, με τον Jackie το λιοντάρι… αυτοπροσώπως!
Η ιστορία αυτής της ηχογράφησης δεν είναι μόνο συναρπαστική. Είναι καθοριστική για το πέρασμα του κινηματογράφου από τη βωβή εικόνα στην εποχή του ήχου. Ήταν Αύγουστος του 1929 όταν δύο τεχνικοί της MGM, οι Douglas Shearer (αδερφός της ηθοποιού Norma Shearer και μετέπειτα πρωτοπόρος στον κινηματογραφικό ήχο) και ο μηχανικός Mickey Rooney Sr., ανέλαβαν μια αποστολή που ισορροπούσε ανάμεσα στην καινοτομία και το ένστικτο της επιβίωσης: να καταγράψουν το πρώτο «ζωντανό» λογότυπο του κινηματογράφου.
Διάβασε επίσης: Ιδού ο λόγος που ο Bruce Springsteen απέφευγε τα γυρίσματα της βιογραφικής του ταινίας
Ένα λιοντάρι, ένας θάλαμος, κι μια παγκόσμια πρωτιά
Ο Jackie το λιοντάρι, γεννημένος γύρω στο 1915, ήταν το δεύτερο λιοντάρι που χρησιμοποίησε το στούντιο, μετά τον Slats. Ο τελευταίος απλώς κοίταζε την κάμερα· ο Jackie όμως θα έγραφε ιστορία με τον βρυχηθμό του. Οι δύο τεχνικοί τοποθέτησαν μικρόφωνο και κάμερα μέσα σε ηχομονωμένο χώρο, και σε απόσταση αναπνοής, ο Jackie βρυχήθηκε — με τρόπο που συντάραξε τον φακό και τον κινηματογράφο.
Ο βρυχηθμός αυτός εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο κοινό στην ταινία «White Shadows in the South Seas» (1928), της πρώτης ηχητικής παραγωγής της MGM. Αν και η ταινία προηγείται της επίσημης εμφάνισης του λογότυπου, ήταν το πρώτο δείγμα για το πού μπορούσε να φτάσει η τεχνολογία της εποχής.
Η MGM «μιλάει» πριν το Hollywood τολμήσει
Η εμφάνιση του ηχητικού λογότυπου δεν ήταν απλώς εντυπωσιακή – ήταν στρατηγική. Η MGM ήθελε να δείξει πως δεν ακολουθεί απλώς την εποχή· την καθορίζει. Η επιλογή ενός βρυχηθμού – άγριου, καθαρού, δυνατού – ως ηχητική υπογραφή, ήταν μια δήλωση εξουσίας. Το κοινό δεν έβλεπε απλώς ταινία. Βίωνε ένα γεγονός.
Κι αυτό δεν άλλαξε γρήγορα. Ο βρυχηθμός του Jackie για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Έγινε το εισαγωγικό σήμα σε αριστουργήματα όπως το «The Wizard of Oz» (1939) και εκατοντάδες ακόμα παραγωγές της MGM. Μέχρι το 1956, όταν νέες τεχνολογίες και νέα λιοντάρια πήραν τη θέση του Jackie, ο ίδιος είχε ήδη μείνει στην ιστορία.
Ένα ηχητικό logo που έγινε πολιτιστικό σύμβολο
Η απόφαση να χρησιμοποιηθεί ένα πραγματικό λιοντάρι, να το ηχογραφήσουν live και να το κάνουν η φωνή ενός κινηματογραφικού κολοσσού, δεν ήταν μόνο τεχνικό κατόρθωμα. Ήταν marketing στρατηγικής υψηλού επιπέδου. Η MGM κατάφερε να χαράξει στη συλλογική μνήμη ένα logo που δεν ξεχνιέται – και δεν χρειάζεται καν να το δεις για να το αναγνωρίσεις. Αρκεί να το ακούσεις.
Κι αυτό, χάρη σε δύο τεχνικούς, έναν θάλαμο, και τον πιο διάσημο βρυχηθμό στην ιστορία της μεγάλης οθόνης.
Κεντρική φωτογραφία: www.commons.wikimedia.org
Διάβασε ακόμα: Ο Damson Idris δεν είπε «ναι» αλλά το βλέμμα του επιβεβαίωσε πως θα είναι ο next Black Panther
